به گزارش گروه وبگردی « سراج24 » زندگی خصوصی نام فیلمی از حسین فرح‌بخش است که در که نوروز 91 روی پرده سینماها رفت و با واکنش‌های منفی بسیار شدیدی به علت نوع ساختار و محتوای ضد فرهنگیش روبرو شد و از تریبون‌های مختلف نسبت به اکران آن در سینما انتقاداتی وارد شد.
درست همین انتقادات بود که مسئولین فرهنگی کشور را مجبور ساخت تا برای پایین کشیدن زندگی خصوصی از پرده اکران دست به کار شوند و همزمان این فیلم به همراه «گشت ارشاد» از پرده سینماها کنار گذاشته شد اما مدتی بعد به علت برخی اعتراض های اهالی سینما و سعید سهیلی گشت ارشاد با انتشار در شبکه پخش خانگی مجوز ورود به خانه های مردم را دریافت کرد اما زندگی خصوصی به دلیل حواشی بالایش هنوز مورد انتقاد مردم و مسئولین بود .
اما مدتی پس از پایین آمدن «خصوصی» از روی پرده، نسخه غیرقانونی و قاچاق آن در گوشه خیابان‌ها به‌فروش رسید و از آنجایی که هیچگونه کنترلی در انتشار لجام گسیخته فیلم های غیر قانونی در کشور نیست این فیلم در میان مردم شهر دست به دست چرخید واکنون پس از حدود 15 ماه از این وقایع، نسخه ویدیویی فیلم سینمایی «زندگی خصوصی» چهارشنبه (هشتم خردادماه) به‌طور رسمی توسط موسسه «ریز موج» وارد شبکه نمایش خانگی شده است.
اما چرا زندگی خصوصی از پرده اکران کنار رفت ؟
سی‌امین جشنواره فیلم فجر در حالی برگزار شد و به کار خود پایان داد که اکثر فیلمهای به نمایش در آمده در آن با ژانرهای اجتماعی خانوادگی و با موضوع خیانت در خانواده بود؛موضوعی که از دید سینماگرانی که به آن پرداخته اند دغدغه مهم جامعه بود و باید با ساخت فیلمهایی با این موضوع این معظل را به مسئولان هشدار می داد و از دید منتقدان فرهنگی و سینمایی، ترویج این ناهنجاری در جامعه ای که ظرفیت هر گونه لغزشی را پیدا کرده است .
از دید منتقدان سینمایی گرایش فیلمهای جشنواره سی‌ام فیلم فجر به موضع خیانت نشان دهنده این بود که شبکه‌های ماهواره ای که برای اثرگذاری بر ذهن و افکار مردم ایران از سوی دشمنان غربی اقدام به پخش سریالهایی با موضوع خیانت و دیگر ناهنجاری‌های اجتماعی می‌کنند به خوبی توانسته اند سینماگران کشور را تحت تاثیر قرار دهند بگونه ای که این قشر خاص به این باور برسند که "خیانت" یکی از معضلات اصلی جامعه ما می‌باشد.
زندگی خصوصی روایت زندگی فردی به ظاهر متعصب دینی است که در ابتدای انقلاب جزء افراد به شدت تندرو و خودسر بوده و با برداشت های سطحی و ناصحیح از دین، زنان بدحجاب را در خیابان ها مورد ضرب و شتم قرار داده و بر پیشانی آنها پونز فرو می کند اما همین فرد طی گذر زمان ابتدا دچار نوعی دگردیسی اعتقادی و در نهایت اخلاقی می شود و تبدیل به فردی می شود که به خود اجازه می دهد در مطالبی که در روزنامه اش منتشر می کند مسئله ظهور و مهدویت را زیر سوال ببرد و با درگیر شدن در مسائل غیر اخلاقی و خیانت برای فرار از افشا شدن کار هایش به هر ریسمانی چنگ می زند .
مرغ خودخواهی شمقدری یک پا دارد!
صرف نظر از برخی صحنه های مستهجن موجود در فیلم (اعم از نشان دادن برخی صحنه های قبل از اعمال زناشویی، صحنه های آرایش هانیه توسلی، سخنان بعضاً جنسی و ...)که شاید بتوان آن را یکی از شگردهای تجاری سازی فیلم توسط کارگردان و تهیه کننده این فیلم تفسیر کرد، اما مشکل فیلم به هیچ وجه فقط مربوط به این صحنه ها نیست بلکه برخی سیاسی کاری های پنهان در این فیلم سعی می کند فضای نظام اسلامی را به شیوه ای موزیانه زیر سوال ببرد فضاهایی نظیر فاسد نشان دادن برخی مسئولین نظام و عدم تطابق ظاهر و باطن مدیران ارشد کشور در مواجهه با مردم؛ که بی شک نوعی یک طرفه به قاضی رفتن در این موضوع است.
جالب اینجاست که در خلاصه داستان «زندگی خصوصی» که در پشت جلد نسخه توزیع شده آن آمده است توضیحی اسین چنینی در رابطه با فیلم نقل می شود : «ابراهیم کیانی از انقلابیون پرجوش و خروش سال‌های اول انقلاب در تظاهرات ضد فیلمفارسی و ضد بی‌حجابی حضور فعال داشته و بعدا به سمت‌های مهمی دست یافته است. حال پس از سی سال پایش به یک مجرای بزرگ مالی کشیده شده است. او در یک مهمانی با زن جوانی به نام پریسا زندی آشنا می‌شود و آشنایی آنها ادامه می‌یابد این آشنایی منجر به بروز اتفاق‌هایی می‌شود که چهره واقعی ابراهیم را نمایش می‌دهد.
بی شک بی اعتنایی مسئولین فرهنگی و سازمان سینمایی کشور به مراحل مختلف اکران ، پخش در بازار سیاه و تمایل به پخش قانونی آن در شبکه خانگی علی رقم انتقادات فراوان؛ نشان دهنده پیگیری های مصرانه سازمان سینمایی برای قبولاندن تفکرات خود به جامعه در ماه های پایانی کار در این دولت می باشد و به نظر می سرد که مرغ خودخواهی برای شمقدری و تیمش همچنان یکپا دارد!
